Tekenen van hoop
Hallo beste vrienden!
Hoe maken jullie het? Ik hoop dat alles naar wens voor jullie gaat. Voor mij gaat het soms goed en soms weer wat minder. Ik word meer en meer een mannetje van het moment. Dus ik moet afwachten en bekijken hoe ik er op dat moment voorsta, voordat ik iets kan doen. Maar dat neemt niet weg dat ik nog elke dag van de mooie dingen kan genieten. Bijvoorbeeld zonder jas en in mijn korte broek gaan fietsen of even met Ilse naar de stad. Bovendien kriebelt het van binnen en heb ik weer inspiratie genoeg om een blog te dicteren. Die van vandaag gaat over tekenen van hoop, want die zie ik overal om mij heen
Je kunt gerust stellen dat er nu niemand meer is in Nederland die niet van de ziekte A LS heeft gehoord de laatste tijd . Een hele tijd lang gooiden tientallen mensen emmers met ijskoud water over zich heen of doen een gulle donatie. Duizenden euro's stroomden binnen voor het nodige medische onderzoek. Vorige week zondag haalden zwemmers in de stad Amsterdam maar liefst € 2.000.000 op voor verder medisch onderzoek. Eindelijk krijgt deze genadeloze ziekte de aandacht die het verdient. Dat is allemaal mooi, maar de zieke van nu heeft er weinig aan. Dit laatste heb ik al eerder beschreven. Nee, in mijn blog van vandaag wil ik het over Andere Hoopvolle Tekens Hebben.
1) op YouTube kun je ook filmpjes zien van mensen die veel langer leven dan verwacht of die er een zijn geslaagd het ziekteproces om te keren. De meeste bekende filmpjes laten beelden zien van mensen die er reddeloos achteruitgaan en je ziet ook treurende familieleden en vrienden. Maar dat hoeft dus niet altijd het geval te zijn, er is meer mogelijk dan je denkt. Zo volg ik nu een man die al 16 jaar met ALS leeft en ook een dominee die al 10 jaar met deze ziekte leeft. Hun moed, geloof en doorzettingsvermogen zijn ook voor mij inspirerend.
2) mensen die een levend geloof hebben, mediteren of alternatieve therapieën uitproberen blijken veel langer te leven dan hun lotgenoten. Toen ik eind april 2012 de diagnose kreeg in Utrecht en ook te horen kreeg dat er voor mijn weinig hoop was kon ik amper meer lopen. Maar begin mei werd ik door de dominee en de ouderling opgedragen in gebed en ook gezalfd. Vanaf dat moment is deze ziekte bij mij anders gaan lopen, in een lager tempo. Daarna haal ik nog steeds elke dag hoop en kracht uit.
3) de ontwikkelingen op medisch gebied gaan heel snel. In een lezing vertelde professor van den Berg, hoofd van het ALS centrum in Utrecht dat er in de afgelopen 10 jaar meer is bereikt dan in de 100 jaar ervoor. Het zal nog wel even duren, maar het moment dat er een afdoende medicijn is komt steeds dichterbij.
4) niet geloven in het mantra "hopeloos, radeloos en reddeloos. "Een tijd geleden werd in het tv-programma "Oplichters Ontmaskerd ". Een ALS patiënt gevolgd die naar een homeopaat ging voor genezing. Deze man was erg vol van zichzelf en beweerde dat hij deze nare ziekte kon genezen door het toedienen van druppeltjes lood. Natuurlijk genas deze patiënt niet en ging hij zelfs verder achteruit. Door de tv verslaggever werd deze homeopaat aangesproken op zijn wanbeleid. Een triest geval, maar mij viel vooral de woede op van mijn vrienden en bekenden die het programma ook hadden gezien en die hard op riepen dat er geen hoop voor mij was en ook geen medicijn. Zij reageerden verbaasd toen ik zei denk je het kind niet met het badwater moet wegspoelen. Door de behandelingen met acupunctuur gaat de achteruitgang veel langzamer en voel ik mij af en toe helemaal de oude.. Je moet de zieke de kans geven een therapie te zoeken die bij hem past en hem verlichting en een stukje kwaliteit van leven geeft. Als jij je neerlegt bij het hopeloze van deze ziekte ga je snel verder achteruit en dat hoeft niet altijd.
Ik hoop beste lezer jij je hebt kunnen herkennen in de hoopvolle tekens die ik hierboven beschreven heb. Maar misschien ook wel niet. Waar of niet waar, het is maar hoe je er tegenaan kijkt. Ik heb gekozen op de positieve en de hoopvolle zaken te letten want aan wanhoop en moedeloosheid heb ik helemaal niks. Maar dat betekent niet dat ik af en toe niet moedeloos en verdrietig ben, integendeel! Toch blijft mijn blik gericht op de hemel-letterlijk… Op zoek naar nieuwe tekenen van hoop.