Quitte ou double? Alles of niets of...
Hallo beste lezer!
Het is hartje zomer. Veel mensen zijn op vakantie en zoeken verkoeling nu het zo warm en droog is. Voor een chronisch ziekeis er geen vakantie of komkommertijd. In mijn weblog zijn we nu aan gekomen bij de letter Q en terwijl ik nadacht hoe ik een woord zou maken met deze letter kwam ikterecht bij de Franse uitdrukking quitte ou double . Zoals een bekende televisie dominee vaak zegt: "Kent u die uitdrukking? ". Volgens mij komt deze uitdrukking uit de wereld van het casino, het gokken bij roulette. De croupier vraagt je op een gegeven moment in het spel of je ermee ophoudt en zo je verlies neemt, of dat je dubbel inzet om alsnog te kunnen winnen. Een mooie vergelijking voor iemand die moet leven met een dodelijke ziekte, want geef je de moed en de strijd op of verdubbel je de inzet? Het zal jullie niet verbazen dat ik alles op alles zetten om nog kwaliteit in mijn leven te houden.
Wie verder zoekt wat deze uitwerking nog meer kan betekenen komt op de definitie "alles riskeren, er helemaal voor gaan."En dat is in mijn geval niet verstandig. want hoewel ik nog steeds hoop op genezing is het onverstandig om mij hier volledig op te focussen. Het gevaar is groot dat het niet gebeurt en als het niet gebeurt dat je nog meer teleurgesteld en verbitterd wordt. Door meditatie heb ik geleerd dat het belangrijk is om datgene wat je wil bereiken los te laten en het tegenovergestelde te kiezen. Wie Herinnert zich nog die arme oude man op RTL 4, Peet genaamd die zo graag naar Noorwegen wilde ? Hij was inmiddels flink aangetast door de ziekte ALS en hij twijfelde of hij nog wel zou moeten gaan reizen met zijn vrouw. Hij hoopte nog steeds dat hij zijn spaargeld zou kunnen inzetten voor een dure experimentele behandeling tegen deze ziekte. Hij sliep weinig en was constant op het internet aan het zoeken naar een adequaat medicijn. Zoals jullie denken vond hij die niet. De jury uit het programma raadde hem met klem aan om vooral de gaan genieten met zijn vrouw en die geplande reis gewoon te gaan maken. Het kostte hem moeite om daar in te geloven en toen de presentator een tijdje later weer bij hem op bezoek kwam bleek dat die arme man tijd niet meer kon gaan, omdat de ziekte hem al verder in haar grip gekregen had. Dat is erg jammer voor deze bewuste man en ook zo herkenbaar. We willen niet sterven, klampen ons wanhopig vast aan het leven en zoeken naar een uitweg. Gelukkig wordt er op dit moment naarstig onderzoek gedaan naar de oorzaak van en een goede therapie voor de ziekte ALS. Maar dit proces staat nog steeds in zijn kinderschoenen, dus je hebt er eigenlijk niet veel aan. In de Bijbel vertelt Jezus een gelijkenis over iemand die schrikt van een Leeuw en doodsbang naar huis rent. Terwijl hij op de drempel staat uit te hijgen wordt hij gebeten door een slang. Je kunt het noodlot niet ontlopen, maar wie weet kun je er mee leren leven-letterlijk!
Het andere uiterste is dat je compleet opgeeft je hoop op genezing – je wilt pakken en graaien wat je pakken kunt. Je gaat zuipen, slempen, je volvreten en je geld over de bank gooien omdat het toch allemaal geen zin heeft. Dit is even prettig en aangenaam, maar uiteindelijk word je nog zieker en vermoeider dan je daarvoor was. De zwarte duivel van onverschilligheid en wanhoop ligt op de loer en het is verleidelijk om je hoofd in de schoot te leggen. Misschien heb je de ziekte wel verdiend, misschien is het beter zo te sterven. Je wil geen overlast bezorgen aan je omgeving dus trek je terug in je bed om te wachten op het einde. Toen ik in april 2012 ervoor koos om mijn vier examenklassen tot het einde toe te helpen in de voorbereiding op het examen kwam de directeur bij mij op bezoek in mijn lokaal. Hij vond mijn inzet bewonderenswaardig, maar hij drong er mij op aan om naar huis te gaan. "Gosse jongen, je bent ziek-dodelijk ziek. Ga naar huis, geniet nog wat en regel je laatste zaken voordat je sterft, want dat zul je zeker! "Ik wierp mijn kop in de wind en vertelde hem dat ik de rit met de leerlingen wilde afmaken en dat God mij de kracht hiervoor zou geven. Dat is toen gebeurd gelukkig. Ik vind de reclamespotjes met de boodschap "ik ben inmiddels overleden "heel indrukwekkend. De mensen die je hoort en ziet zijn echt in de tussen tijd bezweken aan deze nare ziekte. Ook ik ben gevraagd om een video boodschap in te spreken, maar ik heb besloten dat niet te doen. Waarom? Nou, heel eenvoudig. Als je de woorden dat je inmiddels bent overleden uitspreekt, bevestig je voor jezelf dat je aan de ziekte zult bezwijken en gaat het lichaam sneller achteruit dan gepland. Op dit moment is dat niet het geval, ik voel niet dat deze ziekte mij de kop gaat kosten. Ik voel nog steeds energie en af en toe meer kracht dan verwacht.
Afgelopen maandag onderging ik een energiebehandeling die bijzonder weldadig was. De dag daarna op dinsdag ben ik alleen met de trein op reis gegaan naar vrienden in Leeuwarden. Ik kon het weer en had veel vertrouwen. Op woensdag had ik weer een behandeling van de acupuncturist en die ging behoorlijk diep. Hij vertelde mij dat genezing niet mogelijk was. Maar dat hij wel het pathologische proces kon vertragen, afremmen en misschien voor een tijdje stil leggen. Kijk, dat is nou leuk en goed nieuws. We moeten nuchter en realistisch blijven en leven bij de dag. Wij geven de moed niet op en verdubbelen de inzet om kwaliteit en een beetje geluk en het leven te houden. Bedankt voor het lezen en nog een paar goede vakantiedagen gewenst!
Gosse-e wil zijn